پرورش شترمرغ در ایران

تاریخچه پرورش شترمرغ در ایران

صنعت پرورش شترمرغ در ایران از سال 1373 شروع و پایه گذاری شد و تا کنون گسترش و پیشرفت موفقیت آمیزی در اکثر نقاط کشور داشته است . در روزها و سالهای اولیه جوجه و یا تخم نطفه دار از خارج کشور وارد می شد و جوجه ها پس از پرورش ، در سنین مختلف به فروش می رسیدند. اکنون ایران خود تخم مرغ و جوجه و مولد مادر تولید می نماید.
از آنجا که این صنعت در کشور در حال فراگیر شدن می باشد ، ضرورت راه اندازی صنایع جانبی آن از قبیل کشتارگاهها ، صنایع بسته بندی، کارگاه های دباغی پوست و صادرات آنها اجتناب ناپذیر است و موجب خواهد شد این صنعت پایدار ، اشتغال زا و قابل رقابت با دیگر کشورها معنی پیدا کند. شایان ذکر است که برای بالا بردن توان  و افزایش تولیدات این پرنده و سازگاری اش با شرایط آب و هوایی در نقاط مختلف کشور، نیاز به تحقیقات علمی گسترده ای است.

اقلیم مناسب پرورش شتر مرغ

شتر مرغ حیوانی بسیار مقاوم ، با قابلیت سازگاری بالا با شرایط محیطی جدید است و علی رغم اینکه زیستگاه آن مناطق گرم و حاره ای و استپی آفریقاست اما پرورش آن حتی در برخی نواحی سردسیر مانند کشور سوئد نیز صورت می گیرد. نکته قابل توجه ، حداکثر بازدهی با استفاده از امکانات موجود است .
از آنجا که تولید محصولات با کیفیت بالا برای رقابت در بازارهای جهانی حائز اهمیت است و با توجه به اینکه ما در صنعت پرورش شتر مرغ در ابتدای راه قرار داریم بهتر است با برنامه ریزی دقیق ، احداث و توسعه واحدهای شترمرغ در مناطقی انجام گیرد که در آینده ؛ اولاً امکان گسترش بیشتر آن فراهم باشد ، ثانیاً محصولات تولیدی را با هزینه پایین و حداکثر کیفیت و بازده به بازار عرضه کنیم تا بتوانیم در بازارهای جهانی با محصولات تولیدی سایر کشورهای جهان که از زمانهای دور به طور تخصصی در پرورش شترمرغ فعالیت داشته اند ،قدرت برابری و رقابت داشته باشیم .

وضعیت کنونی پرورش شترمرغ در ایران

ورود هر صنعت نوپایی به کشور نیاز به تحقیقات اولیه در این زمینه دارد. به طور نمونه ، چین همزمان با ایران پرورش شترمرغ را آغاز کرد در حالی که در یک برهه 10 ساله پیش از آن تحقیقات خود را انجام داده بود و با ظرفیت بالا واردات این پرنده را آغاز کرد؛ اما در ایران همزمان با واردات ، تحقیقات و تولید آن شروع شد.
چین اکنون سالانه 100000 قطعه شترمرغ تولید می کند در صورتی که ما در ایران تولید آنچنانی نداریم و هنوز وارد کننده هستیم . قفل این صنعت 10 سال پیش در ایران باز شده ولی هنوز گوشت شترمرغ در بازار موجود نیست و سرانه مصرف گوشت شترمرغ در ایران در حال حاضر فقط 50 گرم است.
بازار شتر مرغ در ایران فعلاً در مرحله تولید و تکثیر است و فاز نهایی آن که صادرات و مصرف است از سالهای آینده آغاز می شود.
البته کارگزار این صنعت در ایران بخش خصوصی است. شترمرغداران با سرمایه خودشان کار را شروع کرده اند و بی آنکه تسهیلاتی از دولت بگیرند، همچنان مشغولند . شاید بعدها که گوشت شترمرغ ، سفره مردم را رنگین کرد، مسئولان از مزیتهای این منبع انرژی بی پایان باخبر شوند.

نژادهای شترمرغ

شترمرغ آفریقای جنوبی (گردن آبی) Struthio camelus australis
نژاد گردن آبی نسبتاً قد بلند (2/5 تا 3 متر) و از بغل دوکی شکل است. ضریب تبدیل (مقدار غذای مصرف شده نسبت به گوشت تولیدی) نسبت به دیگر نژادها بالاتر و در سن شش تا  10 ماهگی 5/5 است که ضریب تبدیل مناسبی جهت تولید گوشت می باشد. بهترین زمان کشتار بین 10 تا 14 ماهگی است. در سال بین 30 تا 80 تخم می گذارد.
جوجه ها مقاومتر و درصد قدرت زنده ماندن آنها بیشتر از سایر نژادهاست .

شتر مرغ آفریقای شمالی (گردن قرمز) Struthio camelus camelus
خاستگاه آنها آفریقای شمالی است. از دو نژاد دیگر قد بلندترند. در سال 10 تا 30 عدد تخم می گذارند که این تعداد نسبت به دو نژاد دیگر کمتر است و دیرتر هم به سن بلوغ می رسند اما تولید گوشت آنها بالاست. این زیر گونه  بیشترین گسترده پراکش را در دنیا دارد.

شتر مرغ آفریقایی اهلی شده (گردن سیاه)
شتر مرغ گردن سیاه به صورت غوز کردن دیده می شود .خاستکاه آن آفریقایی جنوبی است .از خصوصیات بارزش کیفیت خوب پرها وتولید تخم بالای آن است. اماجوجه هایی ضعیفتر و کم جثه ترازدیگر نژاد ها دارد و درنتیجه تولید گوشت آنها کمتر است .

پیشنهاد میکنیم این صفحه را هم ببینید + عکس تولد 

تماس مکاتبه ای با خشک کن طلائی

[e-mail]

به امید دیدار