رباتها در صنعت باغداری و کشاورزی

مکانیزه شدن باغداری از راه های گوناگونی قابل دستیابی است و انتخاب هر کدام از این راه ها، بستگی به نوع کار وبازار مصرف محصولات باغی دارد. به عنوان مثال، برداشت خودکار میوه هایی که قرار است به منظور تولید آب میوه ها مورد استفاده قرار گیرند، با برداشت میوه هایی که قرار است در ویترین مغازه ها و یا بر سر میز پذیرایی منازل قرار گیرند، متفاوت خواهند بود. علاوه بر این، ساخت روبات ها یی که قادر به برداشت میوه های حساسی چون توت فرنگی باشند، بسیار دشوار و پیچیده خواهد بود. تا کنون تلاش های بسیاری برای طراحی روبات هایی که بتوانند چنین کارهای ظریفی را درست مانند انسان انجام دهند، با شکست مواجه شده است و همین مسئله موجب شده است تا پرورش دهندگان توت فرنگی در سرتاسر جهان هنوز از نیروی دست برای برداشت توت فرنگی استفاده کنند، امری که موجب پر هزینه شدن پرورش این میوه خوشمزه و در نتیجه، افزایش بهای تمام شده ی آن در بازارهای جهانی شده است. با این حال، پژوهشگران ژاپنی در دانشگاه میازاکی کیوتو نمونه اولیه روباتی را ساخته اند که می تواند با انگشتان ظریف و انعطاف پذیری که دارد، آن دسته از توت فرنگی هایی را که بنا به تشخیص حسگرهای چشمی و حرارتی پیشرفته اش، میوه رسیده و آماده ی چیدن شناسایی شده اند، با لطافت تمام بچینند. البته این ربات از نظر سرعت عمل به هیچ عنوان با دست انسان قابل مقایسه نیست، اما می تواند تمام مدت شبانه روز به کار بپردازد و توت فرنگی های چیده شده به صورت کاملا مرتب در بسته های از پیش آماده شده قرار دهد.

اگر چه در بسیاری کشورها حتی کشورهای پیشرفته و ثروتمند جهان، استقبال عمومی از روبات های باغدار چندان مطلوب و چشمگیر نبوده وبسیاری از کشاورزان دربرابر استفاده از این روبات ها مقاومت می کنند، اما به یاد داشته باشیم که ماشین دروی اختراع شده اولیه نیز در ابتدا با تمسخر و مخالفت شدید کشاورزان مواجه شد، اما خیلی زود توانست جای خود را در قلب کشاورزان سراسر جهان باز کند و فرزندان و نوادگانی چون تراکتور و کمباین های امروزی را به وجود آورد.

تماس مکاتبه ای با خشک کن طلائی

[e-mail]

به امید دیدار