ای نخل که گوش به فرمان پروردگارت هستی
همراه امام صادق علیه السلام در سفر بودم. در راه به نخل خشکیدهای رسیدیم.
امام خطاب به نخل فرمود : « ای نخل که گوش به فرمان پروردگارت هستی.
از آنچه خدا در تو نهاده است ما را اطعام کن.»
پس از خطاب امام، نخل خرماهای تازهای از درخت فروریخت و ما سیر از خرماها
خوردیم.به امام صادق علیه السلام عرض کردم : « کار شما همانند کار مریم سلام
الله علیها است که به فرمان خدا درخت خرمای خشک را تکان داد و خرماهای
تازه از آن فرو ریخت.»