باغدار و کشاورز

حمایت از باغدار و کشاورز با تکنولوژی جدید

باغدار و کشاورز

حمایت از باغدار و کشاورز با تکنولوژی جدید

درخت نشانه قدرت خداوند


درخت نشانه قدرت خداوند


درخت آیت بی‌بدیل خداشناسی و نشانه بی‌نظیر قدرت پروردگار است . سوره‌ای است سرشار از ‏آیات توحید و یکتاپرستی که در کتاب طبیعت به صورتهای مختلف واشکال متفاوت دیده می‌شود . همانگونه ‏که هر یک از سوره‌های قرآن کریم، فارغ از کوتاهی و بلندی و تعداد آیات، نشانه‌ای بر علم و حکمت ‏بی‌انتهای خداوند هستند، هریک از درختان نیز ـ جدای از عوارضی نظیر طول قامت، نوع محصولات و شکل و ‏شمایل ظاهری ـ به تنهایی آیتی بر قدرت و توانایی و علم آن ذات مقدس و لایتناهی می‌باشند.


برگ درختان سبز در نظر هوشیار هر ورقش دفتری است معرفت کردگار ‏


‏در آیه 60 از سوره ‏مبارکه نمل، پس از اشاره به آفرینش آسمانها و زمین و نزول باران از آسمان، به رویش بستان‌ها اشاره ‏شده، سپس به این نکته مهم پرداخته می‌شود که ای انسان‌ها به کیفیت ایجاد حیات در درختان بنگرید که ‏اگر آن نیروی حیات‌دهنده و آن دم عیسوی زندگی بخش، از جانب خداوند نبود، هرگز قادرنبودید که آنها را ‏رویانیده و از محصول‌شان برخوردار شوید .‏« امن خلق السموات و الارض و انزل لکم من السماء مآء فانبتنابه حدائق ذات بهجة ما کان لکم ان ‏تنبتوا شجرهاء اله مع اله بل هم قوم یعدلون ». ‏آری، در امر رویش درختان و رشد و نمو آنها کار ما آدمیان « تنها بذرافشانی و آبیاری است، اما کسی ‏که حیات را در دل این بذر آفریده و به نور آفتاب و قطرات حیات بخش باران و ذرات خاک فرمان می‌دهد تا این ‏دانه را برویانید، تنها خداست.»


استفاده از درخت برای تمثیل در قرآن 

‏خداوند عزیز در آیات متعددی از قرآن کریم، برای تفهیم بعضی از حقایق معنوی از گروهی از آفریده‌های قدرت خویش استفاده کرده که از جمله آنها می‌توان به « درخت » اشاره نمود . ‏به عنوان مثال در آیه 24 سوره مبارکه ابراهیم آمده است :
« الم تر کیف ضرب الله مثلاً کلمة طیبة کشجرة ‏طیبة اصلها ثابت و فرعها فی السماء » ‏
در این آیه شریفه، خداوند عزیز کلمه طیبه را به درختی تنومند و پربرگ و بار تشبیه فرموده که دارای ‏ریشه‌ای محکم و استوار می‌باشد و شاخه‌های انبوه و فراوانش پهنه آسمان را فراگرفته



سید محمد حسین طباطبایی یکی از مطرح ترین مفسران، فیلسوفان

و متألهان جهان اسلام در سه قرن اخیرمعتقد است:


« مراد از کلمه طیبه، عبارت است از عقاید حقی که ریشه‌اش در اعماق ‏قلب و نهاد بشر جای دارد ... »
« و مثل کلمة خبیثة کشجرة خبیثة اجتثت من فوق الارض مالها من قرار ‏‏»،
‌سخن از « کلمه خبیثه » در میان است و شباهت آن با « شجره خبیثه». در این آیه نیز اختلاف نظر بین ‏مفسران بسیار است . مرحوم علامه طباطبایی می‌گویند: « کلمه خبیثه در مقابل کلمه ‏طیبه است ... و مقصود ازکلمه خبیثه، شرک به خداست، که به درختی خبیث ‏تشبیه شده، از جای کنده شده باشد و در نتیجه، اصل ثابت و قرار و آرام و معینی نداشته


آیه 60 سوره سوره اسراء نیز چنین آورده است :


« و اذا قلنا لک ان ربک احاط بالناس و ما جعلنا الرویا ‏التی اریناک الا فتنة للناس و الشجرة الملعونة فی القرآن و نخوفهم فما یزیدهم الا طغیاناً کبیراً . خداوند، ‏گروهی از آدمیان را به واسطه اعمال ناپسند و نیز خلق و خوی شیطانی به درختی تشبیه فرموده که مورد ‏لعنت و نفرین خداوند قرار دارند . گویی آنها تماماً از یک ریشه و اصل بوده و همگی شاخ و برگ‌های آن ‏درخت می‌باشند » .‏


مراد از « شجره ملعونه » در آیه ‏مورد بحث، همانا منافقین هستند که :

« ... در ظاهر مسلمان بودند ، و تظاهربه اسلام می‌کردند و در میان ‏مسلمانان، یا از راه فامیلی و یا از راه پیروزی عقیده و مسلک ، بقا و دوام یافته ودر اعصار بعدی هم فتنه ‏مسلمانان شدند.


درختان درسجده و تسبیح خداوند هستند ای انسان چرا غافلی؟


l<1>l درخت و تسبیح خداوند ‏در آیه 44 سوره اسرا می خوانیم « و ان من شی الا یسبح بحمده و لکن لاتفقهون تسبیحهم . و هیچ چیز ‏نیست مگر اینکه در حال ستایش، تسبیح او می گوید ولی شما تسبیح آنها را در نمی یابید » با عنایت به این آیه و ده ها آیه نظیر آن، که همگی از تسبیج علی الدوام اجزای هستی حکایت ‏می‌کنند، درمی‌یابیم که درخت نیز به عنوان جزئی از عالم هستی، هماهنگ با سایر مخلوقات خداوند، ‏صبح و شام به تسبیح، تحمید و تهلیل آفریننده توانای خویش مشغول است. ‏


‏l<2>l درخت و سجده در برابر خداوند ‏در آیه 18 از سوره مبارکه حج می‌خوانیم : « الم تران الله یسجد له من فی السموات و من فی ‏الارض والشمس و القمر و النجوم و الجبال و الشجر والدواب و کثیر من الناس و ...


آیا نمی‌بینی که سجده ‏می‌‌کنند برای خداوند و هر کس در آسمانها و زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوهها و درختان و ‏جنبندگان و بسیاری از مردم و ... » ‏


در این آیه شریفه و همچنین آیه 6 از سوره مبارکه « الرحمن »، سخن از سجده موجودات در برابر ذات ‏اقدس پروردگار به میان آمده و در کنار آنها از « درخت » نیز به عنوان یکی از این ساجدان یاد شده است و ‏‏«‌ سجده در لغت به معنای تذلل، خضوع و اظهار فروتنی است ».


منبع تفسیر نمونه